Her sene değişik yerlere yaptığım gezilerin değişmez adreslerinden biridir Giresun. Çünkü ailem orada yaşıyor ve ben senede bir kez mutlaka Giresun'a gidiyorum. Doğmadığım ama büyüdüğüm bu şehri ve çoğu yaylasını karış karış bilirim. Babam ve tüm ailem yayla-köy hastası olduğundan çocukken pek de hazzetmediğim bu yaylalarda geçti tatillerim.
Bi zaman geldi bi baktım iple çeker olmuşum bu gezileri. Bu gezideki ekibim ailemin yanı sıra İtalya seyahatimden de tanıdığınız bir numaralı kankalarımdan biri yeğenim Mihrimah ve kardeşi Rana. Ben Giresun'a gittiğimde koloni halinde sürekli beraber gezeriz dağ-taş-sahil fark etmez.
Ramazan bayramı öncesinde gittiğim Giresun'da bir kaç gün şehrin nemli yapış yapıl sıcağında geçirdikten sonra ver elini dağlar diyerek ailecek iki araba yayla yollarına koyulduk. Giresun Dereli ilçesinden gidilen köyümüz Konuklu ve Küçük Köy. Planımız bu köylerde yaşayan akrabalarımızı ve mezarlarımızı ziyaret edip dönmekti ama planlar yolda değişti ve iki günlük sıkıştırılmış Karadeniz yaylaları turu yaptık.
Giresun'a gelip hangi yaylaya gitsem diye sorsanız bana ben de herkes gibi size önce Kulakkaya Yaylası'nı öneririm. Şehir merkezine 45 km mesafede ve 1500 rakımda bulunan bu yayla diğer yaylalara göre daha bir arada konumlanmış ve yolları daha güzel. Biz hiç otelde kalmadık tabi ama yaylalarda artık çok güzel oteller var istediğiniz gibi konaklayabilirsiniz. Tabi bu yaylaların en önemli nimetlerinden biri de doğal ortamda yetişen hayvanların etlerini siparişiniz üzerine ızgarada pişirip önünüze getiren kasap lokantalar. Etiler- Bebek ekseninde yeni yeni açılan bu kasap lokantalar bizim yaylalarda 30 yıldır vardı:) Hayvanı orada keserler, orada pişirirler ve aynı yerde de yersiniz. Lezzetine inanamazsınız...
Biz Kulakkaya ziyaretimizden sonra bu sefer rotamızı İkisu köyüne çevirdik. Aslında amacımız dönmekti ama hiç bi planımız tutmadığından bu da tutmadı ve dönemedik:) Çünkü ertesi gün Şebinkarahisar'a gitmeye karar verdik. Giresun'a 108 km uzaklıkta bulunan Şebinkarahisar iklimi ve bitki örtüsü ile Karadeniz'den çok farklı bir görüntüye sahip.
Bir çok tarihi ve turistik yapının bulunduğu Şebinkarahisar özellikle dut, pestil, ceviz gibi ürünler ve bu ürünlerden türetilmiş bir çok özel gıda sunuyor ziyaretçilerine.
Şebin'de dut bahçelerine girip istediğiniz kadar dut yiyip isterseniz oradan toplayıp sadece aldıklarınızın parasını ödeyebiliyorsunuz. Hem dalından dut yiyip, hem çok güzel fotoğraflar çektirip hem de istediğiniz kadar duta sahip olabilmeniz harika değil mi?
Şebinkarahisar'dan dönüşte Giresun'un bir diğer ünlü yaylası olan Kümbet'e gelip çay içmek istedik ama ne mümkün. Çocukluğumuzda sadece köylüyü ve bir avuç arabayı barındıran yaylaya tur otobüslerinin oluşturduğu trafikten giremedik. Ve geri dönmemiz bile yarım saat sürdü. Bu bi açıdan sevindirici diğer açıdan kafa karıştırıcı bir şey. Turizm bölge halkı için iyi ama bu kadar turistin ve onlar için alt yapı oluşturan insanların çevresel duyarlılığı nasıl bilinmez.
Kümbet'e giremeyince bu sefer Giresun yayla yollarında sıkça rastlanan dere kenarındaki alabalık tesislerinden birine oturduk. Bu tesisler içlerinde olan havuzlarda yetiştirdikleri alabalıkları istediğiniz şekilde pişirip salata ile servis ediyorlar. Yetiştirme balığı çok sevmesem de açık havada gayet güzel gidiyor.
Akşam vakti döndüğümüz İkisu Köyü'nden artık ayrılıp tek araba yola devam edip şehre inmem gerekiyordu. Giresun veya diğer karadeniz şehirlerinin özellikle yaylalarında gezerken en önemli önerim geceye kalmayın:) Zaten çok virajlı olan yollar gece olduğundan iyice zorlaşır ve hangi mevsimde olursanız olun sis tehlikesi her zaman vardır. Ben yıllardan beri aynı yolu gidip geldiğim için nasıl gideceğimi ve nerede ne olduğunu bilmeme rağmen benzinimin de azalmasıyla strese girmedim desem yalan olur. Şehre inişte ilk ilçe olan Dereli ilçesine kadar benzinlik maalesef yok. Bu da bize ne gösteriyor yaylaya çıkacaksanız deponuzu doldurup gidin.
Giresun'a inip evde bir gün mola verdikten sonra ertesi gün tüm ekip toplanıp bu sefer Ordu Boztepe'ye gittik. Önceden bizim karayolu aracıyla döne döne tırmandığımız Boztepe'ye bir süre önce teleferik yapıldı. İstanbul Pierloti- Eyüp arasında olan teleferiğin aynısı olan teleferik ondan daha uzun süreli bir yolculuk sunuyor.
530 m yükseklikteki Boztepe'ye çıkan teleferik 2.350 m güzergahı boyunca 6.5 dakika boyunca gidiyor ve istisnasız Karadeniz'in en güzel manzaralarından birini vadediyor. Yolunuz o tarafa düşerse mutlaka binin ve yaz ise en az yarım saatlik bir sıra beklemeye hazır olun.
Boztepe'ye çıktığınızda yöresel yemekler, pideler yiyebilir veya biraz daha adrenalin istiyorum derseniz yamaç paraşütü yapabilirsiniz.
Bu seneki Karadeniz gezim yaptığım yayla ve Ordu turuyla harika geçti.
Karadeniz'i özellikle Giresun ve Ordu'yu rotanıza muhakkak alın...
